میانمار تنهاست...
يكشنبه, ۸ مرداد ۱۳۹۶، ۰۲:۱۹ ق.ظ
⭕️ گویند مرا چو مُرد مادر!
🔹پسرم مادرت خواب نیست. مُرده است!
🔹 پسرم از آن پستان شهد مرگ می نوشی.
آنی که می نوشی شیر نیست. شرنگ بی وجدانی دنیائی است که به عشق محتاج است خود نمی داند.
🔹مادرت خواب نیست. آنکه خواب است وجدان بی مقدار مدعیان حقوق بشر است که از پس آروغ های مهوع شان بعد از سر کشیدن گیلاس های شامپاین در ضیافت خریت و کارناوال بهیمیت «خفقان مرگ» می تراود.
🔹پسرم ؛ مادرت خواب نیست. مادرت مُرده است. از بس که شرافت و معرفت و انسانیت مُرده است.
🔹بچه که بودیم به شوق می خواندیم:
گویند مرا چو زاد مادر ـ پستان به دهان گرفتن آموخت.
🔹پسرم حال نوبت توست تا به حزن بخوانی:
گویند مرا چو «مُرد» مادر ـ پستان به دهان گرفتن آموخت.
۹۶/۰۵/۰۸